Ubranie żołnierza Bundeswehry cz.2

kazik

Odzież wierzchnia

Na oliwkowy podkoszulek z krótkim rękawem (w zimie z długim rękawem) nakładana jest koszula polowa.

Ma ona klasyczny krój koszuli i posiada, wygodne kieszenie: na piersi i małą na ramieniu, z kieszonkami na przybory do pisania. Nad lewą kieszenią na piersi znajduje się rzep do przypięcia imiennika.

Rękawy są długie i zapinane na rzep.

Koszulę nosi się swobodnie wypuszczoną na spodnie. Na ramieniu umieszczone są pagony, na które zakładamy stopień wojskowy w formie pochewek. Poniżej, na naramienniku od strony rękawa, znajduje się kolorowa tasiemka – splotka. Jej kolor określa, tak jak kolor beretu, rodzaj wojsk.

Koszula zapinana jest na suwak, który znajduje się tylko w jej środkowej części, od pasa do klatki piersiowej. Dodatkowo na całej długości zapinana jest na zatrzaski, zakrywając suwak.

Pod pachami znajdują się małe otworki wentylacyjne.

Koszule występują w wersji letniej i zimowej, różnią się gramaturą, tj. grubością materiału. Występuje również wersja z krótkim rękawem, oraz wersja damska. Jest wygodna i przewiewna, nie krępuje ruchów, pod warunkiem dobrego dobrania rozmiaru. Jako ciekawostkę można dodać, że prawie wszystkie kieszenie munduru polowego są wypełniane wg ściśle określonego planu pakowania, na co zwracana jest szczególną uwaga podczas szkolenia podstawowego (o tym dokładniej w kolejnym artykule).

Kolejnym elementem munduru są spodnie.

Spodnie posiadają standardowe kieszenie po bokach, jedną z tyłu, oraz dwie boczne na nogawkach - wszystkie zapinane na zatrzaski. W prawej kieszeni na nogawce znajduje się wewnętrzna mała kieszonka na scyzoryk. Krój jest prosty i wygodny. Wadą niestety jest brak, w podstawowej wersji, podwójnej warstwy materiału na kolanach i pośladkach, co powoduje szybkie ich przecieranie czy rozerwanie. Szwy są dobre i podwójne. Standartowo spodnie mają guziki do zaczepiania szelek.

Spodnie polowe noszone są w szczególny sposób - nogawki są podwijane do wewnątrz na wysokość cholewki buta i unieruchamiane gumką. Polega to na tym, że spodnie podwija się do wewnątrz, pod założoną na łydkę gumkę. W ten sposób znajdują się nad cholewką buta i swobodnie na nie opadają.

Kupić można również podpinkę ocieplającą pod spodnie, do noszenia której konieczne są szelki! Nogawki podpinki posiadają w dolnej części suwak, umożliwiający zakładanie bez zdejmowania butów.

Dodatkowe uzupełnienie podstawowej formy ubioru polowego stanowią: kurtka polowa typu parka, oliwkowy sweter oraz kurtka przeciwdeszczowa. Kurtka polowa typu parka posiada kaptur, nie posiada ocieplenia i zrobiona jest z grubszego materiału niż koszula.

Dostępna jest podpinka ocieplająca, na którą zakłada się kurtkę. Podpinka ma ściągacze na rękawach, wysoki kołnierz i jest zapinana na suwak.

Parka posiada kieszenie: dwie górne zapinane na zatrzaski, boczne zapinane na suwak, jedną wewnętrzną zapinaną na rzep oraz małą na rękawie. Praktyczne są również małe rozpinane na suwak otwory pod pachami służące do wentylacji, oraz ściągacz w pasie.

Kurtka zapinana jest na suwak, który sięga jednak tylko do pasa. Jest to bardzo praktyczne z uwagi na długość tej kurtki -wyobraźmy sobie problemy przy siadaniu lub kucaniu w terenie, przy kurtce zapiętej na całej długości. Długość parki może być uważana zarówno za jej wadę jak i zaletę. Osobiście uważam to za duży plus, zwłaszcza, jeśli przyjdzie nam siedzieć na ziemi – będziemy dobrze chronieni przed zimnem i wilgocią.

Wielu z was na pewno zastanawiało się do czego służą dwa guziki, występujące na niektórych egzemplarzach, po środku przodu kurtki. Jest to miejsce na przypięcie latarki BW. Mankiety rękawów mają regulowaną na rzep szerokość. Koszula, kurtka i spodnie są zrobione z 80% bawełny i 20% poliestru lub czystej bawełny - w zależności od producenta.
Można je spokojnie prać w temp 60oC. Farba kamuflażu jest trwała i nie spiera się łatwo. Rozmiarówka BW 1-20 określana jest wg tabeli na podstawie wzrostu i obwodu klatki piersiowej dla koszuli i kurtki, a spodni na postawie obwodu pasa. Kupując odzież używaną należy pamiętać, że rozmiar z metki nie musi pokrywać się ze stanem faktycznym.

Sweter w kolorze oliwkowym (swetra nie wolno nosić podczas ćwiczeń oraz w trakcie akcji jako wierzchniego ubioru) zrobiony jest z wełny z małą domieszką poliestru, posiada podwójne obszycie łokci i ramion oraz pojedynczą kieszeń na lewej piersi zapinaną na rzep z miejscem na wyszycie nazwiska.

Koszula, kurtka i sweter przedstawione na zdjęciach, obszyte są regulaminowo wg wzoru jednostki powietrznodesantowej z okresu kontyngentu w Kosowie.

Kurtka przeciwdeszczowa, a właściwie bardzo praktyczny komplet przeciwdeszczowy z gore-texu, składa się ze spodni na szelkach i kurtki. Ubranie jest szyte bardzo obszernie, bo nosi się je na mundurze. Uwaga: występują tylko cztery rozmiary! Wszystkie szwy są podwójne (szyte) i podklejone. Nogawki spodni posiadają w dolnej części boczny suwak, umożliwiający zakładanie bez zdejmowania butów.

Ciekawostką jest również to, że wszystkie widoczne z zewnątrz kieszenie w spodniach są przelotowe i służą do dotarcia do zwykłych kieszeni w mundurze.

Do odzieży wierzchniej zaliczamy ponadto: poncho gumowe - praktyczna tania i prosta alternatywa do kompletu gore - texowego (używana w wojsku również jako połowa namiotu polowego), apaszka / chusta na szyję (można jej użyć do osłony twarzy w rozgrywkach), szelki, rękawiczki, kalesony oraz bielizna.

Możliwe są różne modyfikacje podstawowej formy ubioru polowego. Dodatkowo wg regulaminu wewnętrznego, każdy żołnierz ma prawo dokupić sobie dowolną część umundurowania, jeśli w swojej formie i kolorze nie odbiega ona od regulaminowego odpowiednika.